Inhoudsopgave:
- De aard van het conflict
- Hoe begint het allemaal?
- Hoe loopt het allemaal af?
- Hoe conflicten vermijden?
- Als het conflict al heeft plaatsgevonden
- De rol van de baas
- Conflict met de baas
Video: Conflicten op het werk
2024 Auteur: James Gerald | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 14:14
Als ik wist hoeveel onaangename momenten ik zal moeten doormaken en hoeveel zenuwcellen ik moet besteden, na ruzie met een collega op het werk, zou ik waarschijnlijk proberen conflicten te vermijden. Er waren "opstellingen", en schandalen, en krampachtig denken over "wat ik haar vertel, en zij zal mij antwoorden", en de betrokkenheid van collega's in onze oorlog, en tranen, en de wens om te stoppen, en constante stress. Hoewel, aan de andere kant, waarom zou ik zwijgen, mijn standpunt niet uiten, verdragen wat ik niet leuk vind? Is het mogelijk om uw waardigheid te behouden zonder het geschil in conflict te brengen? Of is een conflict iets spontaans, iets dat niet te voorspellen en te managen is?
De aard van het conflict
Conflict is een botsing van tegengestelde posities, meningen, ideeën, die mensen proberen op te lossen met behulp van overtuigingen of acties tegen de achtergrond van de manifestatie van emoties. De basis van elk conflict, ook het conflict dat zich voordeed op het werk, zijn de opgestapelde tegenstrijdigheden, objectief en subjectief, reëel en illusoir. Je zwijgt, je zwijgt, je verdraagt, je verdraagt, je stapelt ontevredenheid in jezelf op, en dan - bam! Het minste voorwendsel, een onbedoeld gesproken woord, een tevergeefs geworpen blik, waardoor een pose ontstaat, is genoeg, en nu is er iets onaangenaams uit het niets gebleken. Het is alsof je een lucifer aansteekt in een met gas gevulde kamer - er zal een explosie zijn! Met andere woorden, het schema ziet er als volgt uit: conflictsituatie + reden = conflict.
Hoe begint het allemaal?
Het overgrote deel van de conflicten op het werk ontstaat door een onduidelijke taakverdeling: wie is verantwoordelijk voor wat, wie draagt de last van extra werk, wie vervangt een afwezige collega. Vaak kan er een conflict ontstaan door "domheid": wie neemt de telefoon op als de telefoon gaat, wie moet de theepot wassen na de lunch, wie heeft het recht om hoeveel tijd aan telefoongesprekken en internet te besteden "niet voor zaken".
Vrouwencollectieven hebben hun eigen kenmerken. Dames zijn emotioneler en worden vaak persoonlijkheden, glijden af naar "vrouwenruzie". Zoals bijvoorbeeld een zekere M. N., die, na uitgeputte argumenten in een zakelijk geschil met T. N., op het hele kantoor begon te schreeuwen: "Wie bent u eigenlijk?! Uw zoon is alcoholist en niemand trouwt met uw dochter!" " Maar mannen gedragen zich soms niet veel beter. In één team, waar er drie mannen waren voor elke tien vrouwen, twee van hen "klopten" constant op hun collega's, de baas, ook een man. Iedereen weet dat vrouwen elk moment gebruiken om de winkel binnen te lopen en iets te kopen voor het avondeten tussen de runs door. Dit alles was dus niet verborgen voor de ogen van twee oplettende mannen, die vervolgens terloops de baas in de rookkamer informeerden: "Je stuurde Marina naar de bank en ze kwam achter hem aan met zakken vol eten. Het zou beter zijn om denk aan werk!"
Hoe loopt het allemaal af?
Wanneer het conflict op het werk een kookpunt bereikt, kun je je "vijand" niet langer recht in de ogen kijken. Het gesprek wordt met stemverheffing gevoerd, terwijl om de een of andere reden je keel droog wordt en je stem verraderlijk trilt. Er zijn vaker gevallen van luid dichtslaande deuren en luidruchtig mappen op tafel gooien. Je balanceert op de rand van twee verlangens: zijn (haar) ogen uitkrabben of doen alsof hij (zij) een lege ruimte is.
Een volledige weigering om te communiceren, of, omgekeerd, constante schermutselingen, kan niet anders dan de arbeidsproductiviteit en de sfeer in het team beïnvloeden. Soms kan een ver doorgevoerd conflict alleen worden opgelost door een van de medewerkers te ontslaan.
Hoe conflicten vermijden?
Hier zijn enkele ogenschijnlijk eenvoudige maar soms moeilijke tips:
1. Geef bij het solliciteren meteen duidelijk aan wat je wel en niet moet doen. Print je functiebeschrijvingen uit en hang ze boven je bureau.
2. Verwar privéleven niet met werk, wees niet openhartig tegen collega's. Liever de bespreking van Masha van de reclameafdeling dan de bespreking van de première van een film of toneelstuk (is het echt mogelijk, gezien onze vrouwelijke liefde voor roddels en botten wassen?)
3. Als een van uw collega's denkt dat u iets verkeerds doet, luister dan naar zijn beweringen en breng dan rustig uw standpunt naar voren. Misschien kun je een compromis vinden.
4. Geef geen reden voor zeuren: kom niet te laat op het werk, voer alle taken duidelijk en soepel uit, wees beleefd.
5. Als je het gevoel hebt dat iemand een persoonlijke hekel aan je heeft of gewoon jaloers is, probeer dan kalm te blijven. Beantwoord bespottingen of domme grappen ironisch, maar niet hatelijk. Als je voelt dat je nu kookt en te veel zegt, kun je beter zwijgen. Spaar je zenuwen.
6. Vergeet nooit dat een slechte wereld beter is dan een goede ruzie!
Als het conflict al heeft plaatsgevonden
1. Verplaats het gesprek in geen geval van het onderwerp van het conflict naar de persoonlijke kwaliteiten van je tegenstander. Als hij dit zelf doet, is dit zijn zwakte, zijn verlies.
2. Betrek geen collega's bij uw conflict.
Natuurlijk zal je het niet weerstaan om je collega-vriendin Vera te vertellen over "wat een bitch dit is…", maar vraag haar in ieder geval om je niet te "beschermen" tijdens het "gevecht". En wat zeker niet mag is in het heetst van de confrontatie zeggen: "En Vera vindt jou trouwens ook een… (slechte) specialist!"
3. Trek je niet terug in jezelf. Communiceer alleen met de "dader" over de zaak en houd een neutrale toon.
4. Reageer niet op voor de hand liggende "grappen" met de wens om te bijten, steken, beledigen. Je zult er waardig uitzien als je niet "opwindt" en begint terug te grommen. Je kunt rustig zeggen: "Oké, oké, ik ben slecht, maak je maar niet zo veel zorgen." Al is het het beste om met een zalige lucht te zeggen: "Ik hou ook heel veel van jou!"
5. Als de zaak een serieuze wending neemt, wees dan niet bang om het de baas te "vertellen". Hij is immers tot op zekere hoogte zelf verantwoordelijk voor het creëren van een explosieve sfeer in het team, het accepteren van tegenstrijdige mensen of het "overzien" van een opkomende ruzie. Je beroep moet er niet uitzien als een aanklacht of kleuterschool: "En ze is een dwaas!" Benadruk dat je niet onverschillig staat tegenover het succes van het bedrijf, dat door interne conflicten en een nerveuze sfeer in het team bijvoorbeeld potentiële klanten kan verliezen.
De rol van de baas
Ondanks het feit dat veel bazen niet willen "verzinken" in een soort van conflicten tussen ondergeschikten, moeten ze gewoon een sfeer creëren waarin deze conflicten zich niet als bacteriën kunnen vermenigvuldigen. En als er al een conflict is, is het de directe verantwoordelijkheid van de leider om het op te lossen.
Als je zelf "geluk" hebt een baas te zijn, onder wiens vleugels een schandaal uitbrak tussen ondergeschikten, heroverweeg dan je houding ten opzichte van de organisatie van arbeidsomstandigheden.
1. Schrijf de functiebeschrijvingen voor ondergeschikten op en maak ze bekend met de interne regels van het bedrijf. Stel voor elk een specifiek doel en verduidelijk de gedragslijn.
2. Wees niet te "ver en hoog" van uw ondergeschikten. Wees vriendelijk, evalueer en controleer de psychologische sfeer in het team.
3. Zodra je spanning tussen medewerkers bemerkt, praat dan privé, eerst met een conflicterende persoon, dan met een ander. Laat beide hun mening uiten, stoom afblazen. Neem vervolgens een beslissing en vertel hen duidelijk en duidelijk wat u van elk van hen wilt. Mensen die met elkaar in conflict zijn, moeten begrijpen: je steunde niet alleen de ene en de andere niet - je deed wat het beste was voor de gemeenschappelijke zaak.
4. Bewaak de relatie tussen medewerkers na de 'uitspraak van de uitspraak'.
5. Formuleer je gedachten en taken altijd correct en duidelijk, laat geen reserveringen achter, sluit geen vragen af. Onthoud - in de kiem van een conflict is er altijd een misverstand of misverstand van de partijen.
Conflict met de baas
Maar wat als je baas een van de partijen wordt bij een dreigend conflict op het werk? Moet je echt stoppen? Natuurlijk, als je iets roept als: "Wel, naar de hel met jou!" en je slaat de deur dicht, hij zal je gewoon moeten ontslaan, al was het maar om zijn gezag niet te laten vallen in de ogen van zijn ondergeschikten. Psychologen adviseren in geen geval om scènes te maken, niet te huilen en je zaak niet te bewijzen. Het is beter om in stilte naar de klachten van de chef te luisteren en dan gewoon stilletjes het kantoor te verlaten (hoewel sommige chefs dergelijk gedrag nog meer woedend kunnen maken, maar desalniettemin raden psychologen dit aan).
Na een tijdje, ongeveer een uur later, nadat je alle argumenten voor je verdediging hebt verzameld, ga je weer naar het kantoor van de baas. Als je zeker weet dat je gelijk hebt, zeg dan: "Ik zou graag willen uitleggen waarom ik dit en dat deed", als je je schuldig voelt, geef dan je fout toe en zeg dat je zult proberen dit te voorkomen.
Wat betreft mijn conflict met een collega op het werk, het loste zichzelf op. Ze vertrok trots naar wat ze zei een beterbetaalde functie was in een bedrijf met een carrièreperspectief. We kunnen dus zeggen dat iedereen "in chocolade" was: en ze vond wat ze zocht, en geleidelijk aan kreeg ik mijn gemoedsrust terug. En waarom was deze kantooroorlog nodig?
Lees andere even interessante artikelen over het opbouwen van relaties op het werk op onze vrouwenwebsite in het gedeelte "Carrière"!
Aanbevolen:
Hoe te leren om conflicten te vermijden - advies van psychologen
Hoe leer je conflicten te vermijden en wat te doen als je ze niet kunt vermijden? Praktisch advies van een psycholoog voor verschillende conflictsituaties met verschillende mensen
Het werk van een vrouw is als het werk van een tuinman
Aan de vooravond van de plechtige dag van de eerste trainingssessie had ik een vreselijke droom. Ik baan me, op pantoffels en een lang T-shirt, een weg door een sportschool vol verschrikkelijke martelwerktuigen - oefenmachines. Om mensen heen, mooi als de oude Griekse goden, in strakke pakken en met bevlogen gezichten. De les begint. Ik raak, zoals het hert Bambi in een tekenfilm, verstrikt in mijn benen en plof hulpeloos op de grond. De formidabele coach kijkt me van boven verwijtend aan en zegt dat ik in aerobics hopeloos ben, dus ze pro
Dzhanabaeva vertelde hoe zij en Meladze conflicten in het gezin vermijden
De zangeres merkte op dat zij en haar man pas onlangs beseften hoe ze het gezinsleven moesten regelen
Conflicten zijn onvermijdelijk (niet de mening van een psycholoog)
Ik ben bang dat zelfs een tienjarig kind beseft dat dit onmogelijk is. Daarom krijgen conflictkwesties zoveel aandacht in tijdschriften, boeken en intieme gesprekken. Hoe vaak horen we flarden van gesprekken van willekeurige medereizigers in de metro of tram: "En hij … en ik … Maar hoe kon hij? Waarom begrijpt ze het niet?" Inderdaad: waarom? En wat hiermee te doen? Zoals het 'volwassen' leven laat zien, zijn conflicten niet te vermijden. En niet omdat er mensen zijn van 's morgens tot' s avonds of alleen van 's avonds tot 's ochtends
Het einde van de wereld is geannuleerd: de ervaring van iemand anders om van het werk te worden ontslagen
Het Chinese karakter voor crisis heeft twee betekenissen. Een is gevaar. De tweede is de kans. Dit is het eerste waar je aan moet denken als je ontslagen wordt. De kans, het oude kwijtraken, om het nieuwe en het beste tot leven te brengen. Natuurlijk zullen in het begin totaal andere emoties je te pakken krijgen. Als we aannemen dat de baan geliefd was, dan is het eerste dat ontwaakt een minderwaardigheidscomplex. Wat is het nut dat je jarenlang positief denken in de praktijk hebt gebracht en waarover je hebt herhaald?